We zijn weer aan het reizen geslagen, de ontspannen rust van de villa in suburbia Brisbane is voorbij. Gisteren zijn we dan toch down town Brisbane in gegaan en dat was meer dan de moeite waard; dat hadden we veel eerder moeten doen. De stad wordt doorkruist door een rivier en aan de zuidoever, tegenover het wolkenkrabber centrum, is een prachtig stadstrand aangelegd. Daar hebben we in een lunch room, voor het eerst deze vakantie, in een restaurant gegeten. Silke en, in minder mate, Fardau hadden geen oog voor het stadsstrand, ze hadden een reuzenrad gezien en wouden daar in. Silke was behoorlijk gedreven en wist de weg vlekkenloos te vinden. Ondanks dat Silke 2 ouders heeft met hoogtevrees had ze er erg veel zin in en genoot ze van de rit. Daarna met de gratis watertaxi weer naar de noordkant op zoek naar het treinstation en op naar huis.

Na het avondeten de meeste tassen ingepakt en een uur met zijn 6-en aan de schoonmaak geslagen. De volgende ochtend, vanmorgen dus, verder met schoonmaken en om 10 uur waren we klaar, ruim een uur voordat we zouden worden opgehaald. Leigh kwam ons uitzwaaien en om 11 uur kwam de taxi ook voorrijden. Bij het inchecken weer het koffers wegen en verplaatsen van bagage, de Kg waren niet eerlijk verdeeld. De handbagage mag per stuk maar 7 Kg wegen en ik heb graag alle apparatuur in 1 koffer, dat weegt samen meer dan 10 kg en dat mag niet. Het overpakken met 9 stuks handbagage creëert zo een behoorlijk chaos (bewust) dat de dame bij het inchecken de weg ook kwijt raakt en het op den duur wel goed vindt.

Op het vliegveld van Prosperine hadden we een 4 persoon huurauto gereserveerd. Het idee was dat ik eerst Jesse en Susan naar het winkelcentrum zou brengen en daarna weer terug naar het vliegveld om Folkert, Fardau en Silke op te halen en met hun dan inchecken op de camping. In de tussentijd zouden Susan en Jesse wel klaar zijn met winkelen en zou ik die ophalen en daarna de auto weer inleveren want die hebben we morgen niet meer nodig. Bij het ophalen van de auto heb ik eerst een blik in de kofferruimte geworpen. Een groot gapend gat, het leek wel de auto van Harrie Potter, daar zou onze bagage zat in passen. Ik had gelijk, het lukte, de kinderen met zijn 4-en achterin en Susan naast mij met nog twee koffers. Al met al zaten we behoorlijk afgeladen en zo zijn we in één keer naar de Big4 airlie cove in Airlie beach gereden. Scheelt wel een heel gevlieg want het vliegtuig is toch ruim 30 minuten rijden.

Airlie Beach is de toegangshaven naar de Whitsunday islands, één van de hoogtepunten van Australië die een reiziger niet mag missen en dat gaan we dan ook niet doen. Morgenvroeg worden we opgehaald voor een zeiltocht langs de Whitsunday Islands.

Hallo ik heet silke ik ben 8 jaar. Ik was in een villa. Daar is een zwembad met verwarming en er waren lichtjes en vonteitjes die konden aan en uit. dit was over het zwembad ik heb nog het nog steeds over de villa. In de auto was een verwarming en de stoelen konden ook naar beneden. dat was over de auto. Het bed van mijn ouders heft verwarming. Ik schreef toen we hier nog maar een nachtje slapen. Dikke tuut van Silke

In de villa is een zwembad. Het zwembad is te koud De keuken in de villa is net een soort aanrecht. De stoelen in de tv kamer zitten goed. de bedden liggen lekker één bed heeft een verwarming. Een knuffel van Fardau