Reis van Sangklaburi naar Kanchanabur

We zijn vandaag (afgelopen zaterdag)weer vertrokken naar het volgende huisje het is echt cool hier onderweg gingen we ook nog naar een museum het ging over een trein die gemaakt is door de gevangenen. Die trein moest van Bangkok helemaal naar Burma ze moesten door echt heel veel bergen dus de gevangenen moesten dat door hakken met hun eigen handen want ze moesten eten brengen van Japan en dat deden ze met de boot en dan moeten ze een heel stuk om varen en dat duurde veel te lang en we gingen ook een wandeltocht maken en je kreeg oordopjes en dan vertelde ze je verhaaltjes en ik hoorde toen dat ze echt super veel van bamboe maakte bijvoorbeeld stoelen huizen boten vloten kasten en nog veel meer. Als je ze hebt omgehakt dan steken er hele scherpe punten uitals je daar perongelijk in stapt, doet dat heel zeer.

We zijn naar de kapper geweest dat was best wel grappig. Omdat ze hier ook kunnen scheren en haar verfen en haar uit de oren plukken, het duurde best wel lang.

Groetjes Folkert

De reis van Kanchanaburu naar Kota Baru

Maandag was een vliegdag, ons vliegtuig vertrekt om 13:10 vanaf Bangkok, twee uur eerder inchecken, een reistijd van 2 uur dus om half negen vertrekken en om half acht opstaan. Geen probleem. Maar na een half uur rijden kwam het slechte bericht dat in brokjes tot ons kwam. Nee geen twee uur rijden het is twee uur rijden naar Bangkok en dan nog door Bangkok heen, dus 2 ½ uur tot drie uur rijden. Half twaalf zou krap worden maar wel haalbaar, dan moets het niet al te druk zijn. Het was niet super rustig dus uiteindelijk kwamen we iets na twaalf uur aan. Susan, Folkert en ik met een bijna overlopende blaas en Silke en Fardau moesten ook plassen. Kon Jesse samen met de chauffeur de auto uitpakken. Daarna naar de incheckbalie waar we in alle rust werden geholpen en we te horen kregen dat we het wel gingen halen. Verder op weg naar de volgende hindernis, douane. Toen we bijna aan de beurt waren las Susan dat we uiterlijk 20 minuten voor vertrek in het vliegtuig moesten zitten, nog 5 minuten te gaan, dat zou krap worden. Na de douane wachtte de volgende hindernis ... tassencontrole ... schoenen uit ... tas open ... handcrème inleveren ... tas inpakken ... schoenen aan ... rennen nar de gate. Daar kwamen we om 13:03 aan en we mochten er in OPLUCHTING.

In Kuala Lumpur hadden we ruim de tijd om de vlucht naar Kota Baru te halen en dat lukte dus ruim. Even bij de Mc Donald het avondeten genomen. Dat vonden de kinderen wel fijn, eindelijk patat na een week rijst. Op Kota Baru stond de taxi chauffeur al te wachten en nog geen half uur na de landing zaten we in ons hotel. Moe maar blij dat we het gehaald hadden.

De volgende ochtend twee uur gewandeld door de stad. Met een bezoek aan de markt. Susan en ik vonden het geweldig en Silke vermaakte zich prima, maar de andere kinderen vluchten de markt af vanwege de lucht van verse vis en vooral vers geslachte kip, varken en rund. Later die dag met de boot naar de Prehantian eilanden gebracht en daar zitten we nu.

Later meer en met foto's. Ik neem een duik in de zuid Chinese zee.

Groeten Jan.