We zitten nu in Arwana, dat is niet het Perhentian Island Resort (PIR), maar aan de andere kant. Petani beach is kleiner, mooier en idylischer, lijkt meer op beter boeren bed dan Garnwerd, hoewel qua comfort had het wel wat van Garnwerd. We zitten hier wel beter, daar ben ik zeker na vanavond wel van overtuigd. Naast ons is een islamitisch resort en omdat het nu ramadan is gaat daar om half 6 het alarm af. Gelukkig worden wij daar niet wakker van. Een klein nadeel van die ramadan is wel dat de keukens hier om half negen open gaan voor de toeristen en dat is te laat voor Silke. Gelukkig zijn er twee resorts die in dit gat in de markt springen en die zijn gewoon open en al vanaf zeven uur. Gisteravond hebben we daar gegeten en dat was lekker en goedkoop (60 RM, ongeveer 15 Euro, ipv 240 bij Debbie). Vanavond, geheel tegen onze principes weer op dezelfde plek, veel keuze was er niet. Weer heerlijk gegeten en morgen gaan we er weer heen, dan doen de jongens ook mee met de rijsttafel. Sinds een dag of twee weten we ook waarom wij zoveel bekijks krijgen, we zijn met 4 blonde kinderen en dat ziens ze hier niet zo vaak. Althans niet toeristen met 4 jonge kinderen en dat geeft dus bekijks en vragen naar de vijfde. Hier zijn de gezinnen groot. Bij het restaurant waar we nu dus elke avond eten lopen drie jonge jongens in de leeftijd van Fardau en Silke, die spelen leuk met elkaar. Een goede reden om daar vaker heen te gaan. Morgen gaan we met de restaurant eigenaar een snorkeltocht maken, dat doet hij overdag. Nu mogen Silke en Fardau ook mee, twee dagen geleden werd daar nog moeilijk over gedaan nu mogen ze gratis mee. Wel zo gezellig.

Vandaag van hier naar PIR gelopen, over een bergpaadje waarvan de lengte onduidelijk is. Ik geloof niet dat er iemand is die kijkt hoelang ze onderweg zijn, dus het verschilt van 15 minuten tot 90 minuten. Ik weet niet hoelang wij onderweg waren, wel had Silke er de sokken niet in. Ze was moe en hangerig. Zowel heen als terug heb ik haar een eindje getild maar verder liep ze vrolijk mee. Aan de andere kant was het ook prachtig, het is hier overal mooi. Onderweg zagen we een hele grote varaan, spannend en ook leuk, ver genoeg op afstand dat Silke het ook leuk vind. We hebben daar gesnorkeld en ook een snorkel set voor Fardau gekocht, daar is ze heel blij mee. Ik heb een eindje met haar mee gezwommen en ze doet het rustig aan, ze wil eerst alles goed bekijken voor ze verder zwemt. Op zich is dat ook wel zo mooi, waarom naar de vissen toe zwemmen als ze ook wel naar jou toekomen. Het is voor zo een vis reuze interessant oom een klein meisje met 2 verschillende armbandjes om en met een gele bijpassende snorkelbril te zien.

Het snorkelen heeft ook zijn mindere kant. Na twee dagen met het hoofd in het water drijven en de brandende zon aan het hemelrijk zijn we nu bezig behoorlijk rood te worden. Tot op heden zijn susan en Folkert er aardig vanaf gekomen en zijn Jesse en Jan het roodst (wij hebben op Petani beach al veel gesnorkeld). Fardau is vandaag verbrand en heeft er ook last van, ze vindt dat warme weer maar niets. Al met al heeft Fardau meer moeite met al het vreemde dan Silke. Dat hadden we anders verwacht, dat komt ook dat Silke makkelijk contact maakt, ze heeft overal meteen speelkameraadjes en Silke het meest blond is en dus aandacht trekt.

Dat was het wel, we gaan nu een lekker biertje drinken op het balkon. Het is vanavond minder warm of we beginnen er aan te wennen.

Groeten Jan en Susan.