Maandag 22 augustus 2011

Gisteren hebben we lekker geluierd, gespeeld, gelezen, gezwommen, gesnorkeld, gewandeld en gegeten. Ik heb 's ochtends een boek uit gelezen en s middags ben ik een paar keer wezen snorkelen, dat is hier echt prachtig. Je ziet allerlei soorten koraal en vissen in allerlei soorten en kleuren en ook soms hele scholen. Het is nu zeven uur s ochtends, we gaan zo ontbijten en dan met paard en wagen naar de haven, voor een dagtour naar lombok. We gaan naar een traditionele markt, een traditioneel dorp en naar prachtige watervallen aan de voet van de vulkaan. We hebben 50 euro betaald voor de dagtocht met ons allen en de eigenaar hier zei gisteravond ‘very cheap' (hij had ons ook wel de tocht willen verkopen) en toen ie hoorde dat de boot er bij in zat: ‘super super super cheap! Grappig he, nou we zijn benieuwd.

Het is inmiddels bijna avond, de zon ging zojuist zinloos onder, morgen moet zij immers toch weer op. Wel op een prachtige wijze, dat moet gezegd worden en het was aardig druk op sunset beach. Dit moment van rust en bezinning konden we goed gebruiken na een hectische dag, want dat was het. Het begon vanochtend al om 7:30, het paard en wagen om ons naar de haven te brengen was te laat en toen die er na 12 minuten wel was stond de hele familie nog niet klaar. Al met al dus te laat vertrokken en we kwamen dan ook net op tijd in de haven om de eerste boten te zien vertrekken. Gelukkig ging een klein half uur later de volgende lading en wij konden mooi mee met een public boot. In Lombok was doorgebeld met welke boot wij kwamen en wij waren het enige gezin met 4 kinderen dus dat moest geen probleem zijn en dat was het ook niet. We zaten in een auto met chauffeur met zijn neef van 18 die engels sprak, dat was handig. Op naar de traditionele markt, die was wel leuk, een kleine uitvoering van wat we op Kota Bharu hadden gezien, verse vis, veel pepers en fruit en life ontbenen van kip en varkensvlees. Daarna na een inheems dorp. Wat gebouwen bekeken en bij een winkeltje naar binnen gegaan met weefgetouw, een lokaal product. Fardau en Silke mochten zelf even proberen en ik (Jan) kreeg een rok aan en een soort van tulband om mijn hoofd en deed daarna een dansje. Daarna op naar de watervallen. We stopten zo maar ergens en vandaar moesten we verder lopen, dat was raar, we zouden met de auto tot aan de waterval worden gebracht en weg liep nog door en geen waterval te zien en ook niet te horen. Susan was het niet eens met de situatie en heeft er ook wat van gezegd, toen er ook een auto verder reed was de maat helemaal vol. We konden opeens wel verder met de auto in plaats van lopen, een paar kilometer verderop stonden we weer stil en nu inderdaad bij het begin van de watervallen. Daar stonden gidsen en het was nodig dat we er een gingen huren. Ook dat was ons niet verteld en daar kon Susan niet tegen, van de eerste naar de tweede kon niet zonder gids maar naar de eerste toe wel was ons op Gili Trawagan verteld en een gids zou 100.000 Roepia kosten en geen 450.000. Terwijl Susan met de meiden en Jesse doorliep heb ik met Folkert wat te eten gekocht (het liep al aardig tegen 12), dat duurde wel lang maar we kwamen terug met warme tosties met kaas, ons lievelingsgerecht. De waterval was heel hoog, mooi en erg koud. De jongens en Susan hebben er even onder gestaan en dat was lekker. De neef was met ons mee gegaan en hij wist de weg naar de tweede waterval. Een route die met het droge weer goed te doen is, ook met jonge kinderen, gelukkig was het dus niet nat en glibberig. Halverwege moesten we een ravijn oversteken over een soort van aquaduct. Onder ons stroomde het water in een geul, daarover heen waren betonplaten gelegd waar we overheen konden lopen, met aan de ene kant een reling. Het was best wel eng maar we zijn er zonder problemen langs gekomen. Na wat geklauter door de snelstromende rivier kwamen we uiteindelijk bij de tweede waterval. Een hele onderneming om er te komen maar zeker de moeite waard. De jongens hebben er lekker gezwommen in het koude maar superschone water. De meisjes vonden het te koud en durfden toch niet. Daarna haasje repje naar de auto, we moesten om 16:00 uiterlijk terug zijn in de haven en de reis met de auto zou twee uur duren dan nog een half uur wandelen en het was op dat moment kwart voor twee. Ergens onderweg moesten we dus een kwartier terugwinnen. Ik en onze gids namen elk een van de meisjes op de rug zodat we geen verdere vertraging zouden oplopen. Na een dik half uur zaten we in de auto en zo op het warmst van de dag is het gelukkig niet druk op straat, de chauffeur kon dus goed doorrijden en deed dat ook. Susan en ik hadden na een uur wel het idee dat we het kwartier in ieder geval al hadden ingehaald en dat het ook wel sneller kon dan twee uur. We kwamen dan ook prima op tijd in de haven, onderweg hadden we afgesproken dat we onze gids zouden betalen, we hadden immers rekening gehouden met extra gids kosten. Daar was hij wel blij mee. Met één van de laatste boten konden we mee naar Gili Trawagan. Onderweg kreeg ik ook antwoord op mijn vraag waarom er na 4 uur geen boten meer heen en waar varen, de zee is 's avonds te onrustig en dan varen ze liever niet en daar kan ik in komen. Het ging al aardig te keer en Folkert werd ook misselijk, nadat hij een tijdje naar Lombok bleef kijken zakte het wel weer af. Op Gili aangekomen hebben we 4 fietsen gehuurd en die gaan we morgen gebruiken om het eiland te verkennen.

Al met al een hele leuke dag, veel beleefd en blij dat we op Lombok zijn geweest. Het is een heel ander eiland dan Bali, veel droger en armoediger en de mensen zijn er dus iets meer op gefocust om toeristen geld uit de zak te kloppen, aan de enen kant wel begrijpelijk maar het gaat eigenlijk wel op een vervelende manier vind ik. Nu is t tijd om even lekker en rustig te eten aan de romantische tafels aan zee. Silke kreeg/gaf veel aandacht aan twee Canadezen, we hebben ook nog even gezellig met ze gekletst en omdat zij ook naar Ubud gaan hebben we ze uitgenodigd om in Ubud samen te gaan eten, we zullen zien. De man bood bij vertrek 1 miljoen Roepia voor Silke.

Groeten Jan en Susan