Het is gelukt, vanochtend vier fietsen gehuurd waarvan twee met kinderzitjes voor elk 20.000 roepia per dag, dat is 1, 70 Euro. Ze meteen uitgeprobeerd, we komen vanuit het noorden Ubud in en als we de main street rechtsaf inslaan komen we vrij snel daarna Lotus tegen aan de rechterkant. Nadat we een riviertje over zijn gestoken gingen we linksaf, de drukte uit. Na een aantal stops, gekeken naar een hangmat en gezocht naar een internetverbinding met koffie kwamen we rond de middag een heel leuk tentje tegen, helemaal van Bamboe gemaakt. Balinezen zijn heel creatief met bamboe. Daar het weblog bijgewerkt en een lunch gehad, het was er de tijd voor. We vertrokken weer om 12:30 en hadden nog een uur de tijd om thuis te komen, Fardau haar dansles was om 13:30. Na een paar keer linksaf te slaan kwamen we uit bij Monkey forrest, apen dus. Langs het bos gefietste en zo kwamen we in Ubud uit in Monkeystreet bij het begin van Monkey forrest. Vanaf daar was het een mooi glooiende klim naar onze villa. Eerst een heel stuk door Ubud (eenrichtingverkeer, dus geen tegenliggers en dat was erg handig) en bij main street aangekomen konden we min of meer recht oversteken om de klim naar boven te vervolgen. Onderweg een paar keer van de fietst gestapt omdat het te steil was, maar na de lunch stop konden we zonder afstappen door fietsen. Wat later ben ik met Jesse Ubud weer in gefietst, Folkert zijn fiets geruild voor een betere en boodschappen gedaan.

Fardau heeft met plezier gedanst. Ze vond het wel wat eng maar eenmaal aan het dansen ging het prima. Je kon wel zien dat zij voor het eerst mee deed en dat de rest van de meisjes al aardig wat lessen hebben gehad. Silke liep eerst wel vol bravoure naar de dansles maar heeft geen stap mee gedaan. Zij heeft veilig vanaf de Bala Bale het dansen bekeken. Na wat losdansen gingen de jongste meisjes een Balinese dans oefenen en deed Fardau mee. Dat was behoorlijk lastig voor haar, ze moest naar de voetbewegingen en het handengezwaai kijken en dan nadoen. Dat lukte dus lang niet altijd maar ze deed goed haar best. Ik had die dans opgenomen en heb de opname aan de meisjes laten zien, daar zag Fardau dat zij nog veel heeft te leren en dat vond ze niet zo leuk. Filmpje maar gauw uitgezet. Daarna gingen de oudere meisjes oefenen en de jongens en was de les voor Fardau afgelopen.

Voor ons huis zijn ze bezig een tempel te bouwen, een project dat 4 maanden duurt. Nu lijkt dat lang en verwacht je dus ook een behoorlijk complex mar dat valt tegen. Het opperen is hier een eitje in vergelijking met het beulswerk dat ik bij de boerderij gewend ben. De stenen die ze gebruiken zijn licht en zacht (het brokkelt zo af), het flexen gaat hier dan ook een stuk rustiger.

Gisteravond hebben we bezoek gehad van het Canadees stel. Dat was erg gezellig en we hebben weer lekker gegeten. De meisjes hebben vooruit gegeten, de aardappelpuree uit Nederland ging er in als ketenlapper. De man is kinderboekenschrijver en kon er leuk over vertellen.

Groeten Jan