Deze aardbol kent toch vele paradijzen en het is ons weer gelukt er één te vinden, deze keer eentje zonder stroom en uiteraard ook geen wifi. Dat stroomloos valt op zich wel mee, de zon zorgt voor genoeg energie om voor verlichting te zorgen als het donker is, maar niet genoeg om een koelkast een hele nacht aan te hebben. De tijd staat hier ook en beetje veel stil, we hebben geen idee welke dag het vandaag is. Inmiddels zitten we hier twee nachten en mogen we hier nog twee nachten blijven, daarna gaan we naar Laos en zitten twee dagen op een slow boot, vermoedelijk ook weer zonder wifi.

Van Chiangmai naar Chiangrai.

We werden om 9:30 opgehaald door Nok in een auto waarvan ik dacht, daar passen we niet in met onze bagage, een soort van Dacia maar een 4WD uitvoering. Een groot deel van onze bagage kon op het dak en zo konden we allemaal prima zitten. Onderweg deden we een paar stops, allereerst bij een hot spring, daar hebben we eieren gekookt, je kon helaas niet zwemmen in het water, ondanks dat ik mijn best had gedaan de zwemkledij binnen handbereik te houden. Daarna na een witte tempel, Nok was een prima gids, zij wist heel veel te vertellen. Lopend naar de witte tempel kom je eerst langs de hel. Het is de bedoeling om daar al je slechte gedachten en zaken achter te laten en daarna loop je de hemel binnen, het is dan uiteraard niet de bedoeling dat je dezelfde weg terug neemt, want dan loop je weer door de hel. De buitenkant van de tempel en alles kunstwerken eromheen zijn wit, binnenin de tempel is muurschildering, een moderne Michelangelo. Met in het hel deel zaken als superman, avatar, olie industrie, smart Phone, New York etc. Als je al die kwade gedachten kwijt bent vlieg je op lotus bloemen naar de hemel, daar waren ze nog druk mee. Ook buiten waren ze druk aan het schilderen, wit blijft niet wit en moet dus met een zekere regelmaat opnieuw worden geschilderd. Na het tempel bezoek was de derde stop bij een long nek dorp, nu ja dorp meer een soort van resort. Wel een wat ongemakkelijk gevoel, aapjes kijken maar dan dus mensen. Ofschoon wij de toeristen zijn wij zo af en toe ook bekijks en worden we vastgelegd op de gevoelige plaat. De longnecks zijn afkomstig uit Birma en zijn naar Thailand gevlucht voor een beter leven. Ze mogen niet werken en leven van wat het toerisme oplevert, de vrouwen zijn de hele dag aan het weven van sjaals die ze verkopen. Nok vertelde ons ook waarom ze lange nekken hebben, ze vinden het mooi en vanuit het verleden hebben de vrouwen ze gerings om de nek om zo te voorkomen dat ze dood worden gebeten door een tijger, mannen hebben dat niet nodig die vechten tegen de tijger en winnen dat dan?

Bamboo Nest

Na dus een lange rit kwamen we aan in Bamboo nest, echt schitterend gelegen in de bergen vlakbij een bergdorp. Het is een soort van homestay maar dan in een resort, een combinatie van proeven aan het leven in de bergen gecombineerd met de luxe van een resort. In dit geval bestaat de luxe uit een douche met warm water, eigen wc, een klein restaurant met heerlijk eten en een schitterend uitzicht. Gisteren zijn we gaan wandelen met Noy als gids. We liepen eerst de berg af waarop we de dag daarvoor waren aangekomen, geenszins een eenvoudig rit. Aangekomen bij de rivier werden we opgepikt door een longboat waarmee we naar olifanten resort zijn gevaren voor een olifantentocht. Bij lange na niet zo indrukwekkend als vorig jaar. Hoewel Silke en ook Jesse het wel leuker vonden, want minder eng, omdat we niet door het water gingen en geen regen. De olifantentocht was een wandeling op de rug van een olifant door het dorp van een half uurtje, daarna weer in de longboat werden we verder stroomopwaarts afgezet dan we waren gekomen. Na een korte wandeling kwamen we in een dorp waar de gids ons parkeerde bij een huis van een vriend. Hij dook de jungle in op zoek naar eten, bamboe stokken om daar rijst in te koken. In de tussentijd hadden we alle tijd om te hangen onder een overkapping, net als de thai en het dorpse leven te aanschouwen. Het is een Lahu stam. Er was er ook kip bereid en al met al konden we 5 kwartier later eten. Echt heel lekker en voedzaam, voor de meisjes hadden we uit voorzorg toetjes meegenomen wat een slimme zet was. De jongens hebben wel van de bamboe rijst gegeten en vonden de kip verrukkelijk. Nadat het eten gezakt was en wij wat souvenirs van de kokkin hadden gekocht stapten we weer op voor een bushwalk. En dit was ook echt een bush walk, we gingen de jungle diep in. Noy leidde de weg, en dat was maar goed ook, Silke liep driftig achter hem aan en gleed een keer uit, schaterlachend. Silke deed het echt fantastisch, ze was even op een steil stuk moet en toen heb ik haar vooruit gesleept, ik had zelf een zware rugzak op en kon haar dus niet tillen. Jesse en Folkert hadden het licht al een beetje uit en liepen zonder rugzak. Zodra Silke weer voorop liep kwam de moet ook weer terug en stapte ze weer vrolijk verder. Jesse had het dus even zwaar maar nadat hij de rugzak aan Susan had gegeven en Susan en ik met twee tassen werden opgezadeld ging het al rap beter met Jesse. Helaas ontbrak Folkert het inzicht in de schoonheid van deze bushwalk, gelukkig drukte dat de stemming niet al te veel. Zoals een regenwoud betoogt hoort er regen bij, en om de ervaring compleet te maken kregen we als toetje een fikse regenbui op ons dak, gelukkig liepen we grotendeels onder bladeren en langs paden overdekt met bamboe. Het laatste stuk ging door de rijstvelden voor ons bamboe nest.

Eigenlijk zouden we vandaag weer een trekking doen, maar die doen we morgen, we zijn vandaag in het Rimkok resort in Chiangrai aan t chillen, heerlijk zwembad, lekker lunchbuffetje, super goeie tip van Rachel, dank je! Zo blijft het leuk voor iedereen. Omdat we de komende dagen dus weer in bamboe nest zijn is wifi buiten bereik en daarna twee dagen op een boot met vermoedelijk ook weinig wifi.

Groet Jan en Susan