Om 03:30 ging vanmorgen de wekker en een half uur later stonden we het volkslied mee te brullen. Wat volgde was 2 uur lang spanning opbouwen in het lichaam en wachten op het moment van ontploffing, gebrek aan ruimte was er niet om alle spanning er uit te schreeuwen van vreugde, daar lag het niet aan. Die vlieger ging niet op en daar zit je dan met een lijf vol opgebouwde spanning wat er maar niet uit kan. Als ik alleen was geweest dan had ik het wel geweten, maar nu opkroppen was het devies. En dat dan eerder op de dag Lars Boon gewonnen heeft in de tour … ja sorry Lars … goed gedaan … maar verkeerde dag … het heeft mijn interesse niet. Gelukkig zijn we ver weg en is het grote vergeten in mij al begonnen.

Vanmorgen zelf nog even gesnorkeld, ging allemaal niet zo lekker, steeds zout water in mijn duikbril die ook constant beslagen was. Het was ook laag water en dan is het wat lastiger om over het rif te zwemmen, je komt er dan bijna tegenaan. Het zat allemaal niet mee vanmorgen.

Later op de dag met een boot het water op en op twee plekken gesnorkeld. Duikbril weer voor elkaar en het ging als een dolle. Met Folkert en Susan, Jesse was thuis gebleven en Silke en Fardau mochten met de gids mee snorkelen. Die bleven dicht bij de boot. Bij Silke is het snorkel virus gisteren aan het einde van onze snorkeltocht toegeslagen. Ze vind het geweldig en voelt zich als een vis in het water. Ze duikt ook zo naar de bodem, met haar nieuwe duikbril op, en pakt zeesterren van de grond.

Na de eerste stop een eind verder er weer uit. De gids vertelde dat we naar de rand van het rif moesten zwemmen en dan langs het rif zwemmen. Als je dan naar het blauwe water kijkt, zeg maar verder richting zee, dan zie je daar misschien een schildpad. Dat klopte als een zwerende vinger, niet direct natuurlijk, maar opeens zag ik er een. Folkert en Susan er bij geroepen en de gids kwam er ook aan met Silke (Fardau was al aan boord geklommen). Silke gilde het uit van enthousiasme: “kijk pappa, daar, ik zie een schildpad”. Geweldig om even boven een schildpad te zwemmen, en zo af en toe naar beneden duiken om er wat dichter bij te komen.

Morgen gaan we hier weg, dan vliegen we naar het ander einde van Sulawesi en gaan van daar met een prive bus de binnenlanden in. Via 4fish al een gids geregeld. Omdat elk nadeel zijn voordeel heeft, hoeven we er deze vakantie ’s nachts niet weer uit voor Oranje.