Togian Islands
Voor de verandering twee dagen in één verhaal. We zijn dus op de Togian Islands, geweest, moet ik zeggen. De Togians zijn dusdanig ontwikkeld dat er nog geen dekking is van welke telefoonmaatschappij dan ook.
Over de Togians hadden we een artikel gelezen in Columbus, dat was voor ons genoeg aanleiding om er zelf een kijkje te nemen. Je kan er heel mooi snorkelen. Vanaf het resort wandel je het water in en na een paar slagen zwemmen hang je boven het rif. Een wat makkelijkere weg is om de aanlegsteiger op te lopen en aan het eind in het water springen, dat ben je direct ter plaatse. Na de ochtendverkenning zijn we in de middag met een bootje uit snorkelen gegaan. Ergens ‘midden’ op zee stak het rif weer bijna boven het water uit en konden wij gaan snorkelen. De onderwatercamera mee, Susan, Folkert en ik zijn wel meer dan een uur in het water gebleven. De meiden en Jesse bleven in de buurt van de boot zwemmen.
Na het snorkelen vroeg de kaptein of we nog naar een Lagoon wouden. Omdat de uitspraak van zijn Engels dusdanig was, begreep ik niet helemaal wat hij bedoelde. We gingen een eindje varen en we dachten dat we een eindje verderop weer zouden gaan snorkelen, maar nee dat was niet het plan. We legden aan bij een dorp van de Togian Indianen en liepen daar achter de gids aan naar een binnenmeer, een lagoon dus. We liepen uiteraard niet alleen, het hele dorp kwam uitgelopen en liep met ons mee. Het was weer een bijzondere ervaring, en dat was het.
Bij het avondeten, een soort van buffet waar iedereen aan een lange tafel zit. De duikinstructeur zat bij ons en van het een kwam het andere. Jesse en Folkert hadden wel oren naar een introductie les. Dat zou de volgende dag gebeuren. Die nacht begin het te stromen en onweren, dat hield maar niet op. Ook de volgende ochtend nog steeds slecht weer, geen snorkelweer, laat staan duikweer.
Gelukkig klaarde het aan het einde van de ochtend op en zo konden de jongens toch hun duikles krijgen.
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}