2 verhalen in 1 vandaag. We hebben de afgelopen dagen het een en ander meegemaakt en ik heb geen tijd genomen om te bloggen. Om het kort te houden, de verder uitleg volgt, we gaan niet naar Bali. De reden is dat er vanuit Australië niet meer op Bali wordt gevolgen door Australische maatschappijen. De vulkaan Mount Raung is actiever geworden en de wind staat, voor Australië, verkeerd. Morgenvroeg vliegen we naar Singapore en daar zetten we de vakantie voort, totdat we vandaar naar Nederland vliegen.

Terug naar Cairns - we zitten nu in Darwin - en naar het Great Barrier reef. We zijn naar Cairns gegaan om vandaar het Great Barrier reef te bezoeken en we hadden besloten om in Cairns een boottocht te boeken. Ik ben zelf eerst bij ons hotel navraag gaan doen en met die informatie terug gegaan naar de familiekamer. Daar aangekomen kwamen we er achter dat de onze vlucht naar Bali vroegtijdig was gecanceld en we kregen een 4-tal optie om om te boeken. Die mededeling sloeg in als een bom; uitzoeken waarom (de vulkaan), wat zijn de verwachtingen (Jetstar durft niets te zeggen, het weerbericht geeft aan dat wind zo blijft tot begin volgende week) en vanuit waar kunnen we nog wel op Bali komen (alleen Virgin Austarlia en Jetstar vliegen niet en sinds gisteren Quantas Austarlia ook niet). Nadat we die informatie hebben verwerkt zijn Susan en ik uit wandelen gegaan en kamen we bij de Blue lagoon, dat is een vijvertje twee straten achter ons hotel. De borden “private property” zijn door ons niet gezien dan wel volledig genegeerd, het leek immers een openbare ruimte. Daar liepen we ook langs de receptie/boekingburo waar we even naar binnen zijn gegaan. De dame achter de balie hielp ons, uiteindelijk kwamen we zo op een dagtocht met de Ocean Spirit Uit. Die leek ons de beste prijs/kwaliteit verhouding te bieden. Uiteindelijk wisten we Fardau over te halen om mee te gaan en hebben we de tocht geboekt voor 4 personen (Jesse en Folkert hadden geen zin). Middenin de nacht (om 3 uur) waren Susan en ik alle twee wakker. "Laten we maar voor de 1^e optie gaan en dat nu direct boeken anders kan dat straks niet mee". Er dus uit en online de keuze voor vliegen naar Bali via Darwin gemaakt (12 uur eerder vertrekken maar even laat aankomen)

De dag op het great barrier reef was één groot feest. We waren lekker op tijd, iets unieks voor een van Hes, maar gebruikelijk voor een Hutten. Een van de bemanningsleden was een Nederlandse (Claudia), dat vinden Silke en Fardua altijd leuk. Een relatief rustig tocht met de catamaran. De boot was voor 50% vol, dus veel ruimte over. Aangekomen bij het zogenaamde outerreef gingen we vlakbij een zandplaat/eiland ten anker. Vandaar voer steeds een landingsvaartuig heen en weer tussen het eiland en de catamaran. Naast het snorkelen kon je ook met een semi sub (een halve onderzeeboot) een tocht over en langs het koraal maken. Daar zijn wij mee begonnen, daarna een vroege lunch en na de lunch met het landingsvaartuig aan ‘land’. Vanaf het eiland kon je snorkelen. Voor Fardau en Silke hadden we een lycra zwempak gehuurd. De dames zagen er geweldig uit in hun pakjes, Silke vond het ook prachtig, ze glunderde van oor tot oor. Susan met Fardau en ik met Silke de zee in om te snorkelen. Omdat we ‘maar’ op een plek stopten, iedereen ‘natuurlijk’ verdeeld werd (snorkelen, duiken of semi sub), er ruim tijd was om te lunchen en het landingsvaartuig af en aan voer was het rustig op zee. Rustig dan qua snorkelaars dan, de zee zelf was dat niet. Silke wou redelijk snel weer aan land. Zij vond het niet erg om even alleen op het eiland te zijn, ik mocht de zee weer in gaan opzoek naar Susan en Fardau. Susan afgelost, Fardau wou er absoluut niet uit: “Wat denk je, nu heb ik zo’n pakje, nu blijf ik natuurlijk snorkelen”. De huur van het lycra pakje was goed besteed aan Fardau, normaal is ze binnen een minuut weer uit het water en klaagt ze over kwallen of ander ongemak, nu was ze het water niet uit te krijgen. Op het eiland wou Silke naar de catamaran en Fardau nog wel even in het zand spelen, ik ben met Silke mee gegaan en Susan bleef bij Fardau. Bij aankomst op de catamaran bleek dat de semi sub weer uit varen ging en er was nog ruimte voor extra passagiers (er zaten 4 man aan boord en er is plaats voor 28). We (Silke en ik) hadden alle twee wel zin in een tweede tochtje. De semi sub is een kleine onderzeeër (volgens mij gaat hij nooit helemaal onder) met ramen op de zijkanten, geen patrijspoorten maar echt veel glas. We varen steeds vlak langs het koraal en kunnen veel zien; ik ben dan ook niet voor niets twee keer gegaan. Susan vond het snorkelen ook geweldig en vooral Fardau heeft echt genoten, ze had er helemaal geen zin in maar was blij dat ze is mee gegaan.

De volgende dag was ik vroeg wakker en heb ik snel even gekeken hoe het met onze vluchten stond. Cairns – Darwin ging door, maar de vlucht van Darwin naar Bali was gecanceld. Toch maar naar het vliegveld gegaan en naar Darwin gevlogen. Daar hebben we een familiekamer geboekt bij het hotel naast het vliegveld. Niet nadat we eerst ruim een uur op het vliegveld hebben rondgehangen om meer informatie te krijgen over vluchten. Uiteindelijk maar een hotel geboekt: met internet. Het voordeel is dat we van hier binnen 5 minuten op het vliegveld zijn, die wandeling hebben we ook meerder keren gemaakt gisteren. Om 22:00 was de informatie balie van Jetstar weer bezet (niet eerder omdat de vlucht naar Bali niet door ging). Daar konden we onze vlucht naar Bali omzetten naar een vlucht naar Singapore, zonder extra kosten.