Het is hier op dit moment dinsdagavond 19 juli en ik zit op het terras met uitzicht over down Town San Diego dit verhaal te typen. Tussen ons en down Town San Diego is het North Island Naval Air station gelegerd. We kijken uit over de militaire landingsbaan en zien regelmatig de oorlogsvloot van het plaatselijke leger voorbijvaren. In ieder geval onderdelen er van. Folkert ziet het meer als de vuurnatie die uitvaart.

Uitzicht is al met al niets mis mee. Het huis ook niet. Het is gelegen tegen een helling, de term berg is wat te veel van het goede, maar heuvel daarentegen klinkt zo vlak. De bovenverdieping is het woongedeelte, met de keuken, woonkamer, eetkamer en TV-kamer, dat is de kamer waar ik de Tour de France kijk. Naast de keuken is er een terras waar we lunchen en de avonddis tot ons nemen. De ochtenden zitten we lekker in de zwoele zon met uitzicht op San Diego, het is dan nog lekker in de zon op het voorterras, want nog niet te warm. Een verdieping lager zijn de slaapvertrekken, drie stuks. De master bedroom heeft een verstelbaar bed en Folkert en Silke zijn er vandaag achter gekomen dat er ook massage mogelijkheden zitten in het bed. Kortom we hebben het getroffen, ook een riante badkamer er bij. Beneden is ook het zwembad. Waar vooral Silke en Fardau zich prima vermaken. Vanaf de tuin is er een trap naar beneden waar de garage is. Die zit op slot, dus wij hebben onze minivan voor de garagedeuren staan. Onder onze slaapkamer is een 2^e huisje, dat is onderverhuurd. Ofschoon wij daar tot op heden niets van hebben gemerkt. Daarnaast is er naast het zwembad nog een optrekje, dat bestaat uit een slaapkamer met daarboven een kantoorruimte. Dat is echt niet veel meer dan 4 bij 4. We hebben de sleutels van die slaapkamer en ook het kantoor mogen we in, voor als we wat moeten printen.

De eerste dag ben ik er met Folkert een paar keer op uit geweest. Folkert wou de buurt verkennen en we moesten ook wat boodschappen doen. We zijn midden op de dag over sunset boulevard gereden. Dat is aan de andere kant van de landtong waar wij op zitten en van daaruit heb je uitzicht op de Pacific, lees het westen. Aan het einde van de dag gaat de zon daar zinloos onder, morgen moet zij immers toch weer op. Daarbij voltrekt zich dat natuurspektakel ook achter de wolken, aan het einde van de dag trekt het hier dicht en in de ochtenduren brand de zon alles weer open. Dus veel van de sunset is daar niet te zien, maar overdag al helemaal niet.

Maandag zijn we met zijn 6-en uit rijden gegaan. Eigenlijk een beetje met zonder plan. Maar omdat we niet heel veel zwemspullen bij ons hadden was landinwaarts zo ongeveer de meest voor de hand liggende optie. Gelukkig had ik de kaart van San Diego een beetje boel in mijn hoofd had zitten en wist ik ook wel waar er een mall moest zijn (2 zelfs vlak bij elkaar). Die richting heb ik aangehouden en we kwamen zelfs uit bij de shopping mall van de twee. Tot grote vreugde van iedereen die van shoppen houdt. 4 uur later waren we $$ armer en kleren rijker voor alle 4 de kinderen. De oogst voor Susan en ondergetekende was bijzonder mager. Thuis aangekomen allemaal snel in het nieuw, nee dat is niet waar. Fardau en Silke konden niet wachten en hebben zich direct na aanschaf al omgekleed. Een ijsje en wat cola was genoeg om de kleren van Silke in een staat te brengen die een wasje wel verdiende. Ze is maar wat blij met haar chillbroek die moest dus snel weer schoon. In een moment van onoplettendheid wist Folkert Susan er van te overtuigen dat er pokerspullen gekocht moesten worden, dat is ook gebeurt. De rest van de dagen zijn we nu aan het pokeren, Silke heeft de smaak te pakken ofschoon ze de regels nog niet onder de knie heeft, Fardau heeft het al wat beter door.

Vandaag zijn we naar La Jolla Cove gereden, dat bekend staat als de parel van San Diego. Kortom een must doe voor toeristen zoals ons. Er is een piepklein strand van waaruit je de zee in kunt snorkelen. Op zich niet zo een spectaculaire zin, overal waar water is kan je snorkelen. Alleen hier heeft het ook zin. Het is helder water, meteen na het strand liggen er stenen en groeit er gras en waterplaneten. Dus ondanks de golfen toch helder water. Omdat het zo rustig is en helder zie je veel vissen, weliswaar is het aantal soorten beperkt, maar het zijn hele scholen vol. Niet in zee, maar wel op de rotsen aan de kust liggen zeehonden te bakken in de zon. We hadden een beetje veel gehoopt dat we met zeehonden zouden kunne zwemmen. Maar de zeehonden hadden geen zin om tussen al die toeristen te zwemmen, neem ze dat eens kwalijk! Het grootste probleem met het snorkelen was om in het water te komen, de eerste twee tot drie meter stond vol met mensen die al dan niet bezig waren te gaan zwemmen of daar over na aan het denken waren of gewoon pootje baden. Maar goed als je daar dus door was kon je redelijk vrij snorkelen, maar dus geen zeehonden. Jesse was niet mee, die had geen zin in die hordes toeristen en de reis er naar toe trok hem ook niet aan. Hij mocht thuis blijven en heeft voor het avondeten gezorgd. We hebben heerlijk Mexicaans gegeten.

Morgen weer een dag.

Groet Jan