Daar zaten we de afgelopen 2 dagen (22 en 23 juli), inmiddels zitten we in een resort aan de Okawonga river. Die rivier loopt ‘dood’ in de woestijn van Botswana en vormt daar zo de Okawonga Delta, voorlopig blijven we nog wel even in de buurt van de Okawonga. Maar goed eerst Etosha, dat is een groot drooggevallen meer. De bodem van dat meer is nu een grote zoutvlakte waar niets op groeit. Het woestijngebied eromheen is nu het Etosha NP. Woestijn is hier niet zoals de Sahara (een bak zand) meer een grote vlakte met droog gras en zo hier en daar wat struiken met doornen. Veel vogels, zebra’s, Impala’s en springbokken. Die dieren overleven de warmte en de droogte omdat er waterputten zijn geslagen door mensen. Er is altijd wel water te vinden, waar water is zijn de dieren, handig voor safari’s. Je rijdt dus een beetje rond van put naar put, onderweg zie je ook wel wat, en in de buurt van de waterplekken wordt het weer drukker … met wild en toeristen.

Voor de nachten hadden we tenten tot onze beschikking. In een lodge buiten hat park, dus veilig weg van het wildste wild. De eerste nacht werk ik om 6 uur wakker …. van de regen … regen? …. regen baarde mij zorgen. Droge zanderige paden die nat worden en veranderen in ondoorgaanbare wegen met die grote zware bus van ons. De zorg nam met de regendruppel toe … mijn hersenen draaiden overuren … hoe moet dat nu straks …. door de kortstondige paniekaanval was normaal en logisch nadenken tijdelijk uitgeschakeld. Het viel mij op dat ik wel regen hoorde, maar geen regendruppels tegen het tentdoek … heel raar … hoe kon dat? Toen bedacht ik me dat de tenten best wel luidruchtig zijn en dat onze tent dicht bij die van de meiden staat. Met op gehoorafstand de WC … geen regen bedacht ik me …. Het zijn Fardau en Silke om de beurt op het toilet … met volle blazen. Dat leek mij een logisch verklaring, het had hier de afgelopen 6 jaar nauwelijks geregend en dan zou het opeens nu stortregenen! Met een gerust hard viel ik weer in een diepe slaap om daar om 7:15 abrupt uit wakker te worden geschud door de wekker. Op naar Etosha … en ja … de regen was idd het toiletbezoek … alles was nog kurkdroog.

De highlights van 2 dagen gamedrive., naast de vele Zebra’s en springende springbokken. We zagen naast de weg olifanten lopen en nog eentje op de weg. Een auto voor ons durfde er langs te rijden terwijl de olifant met zijn oren stond te flapperen. Het leek ons raadzaam om de hielen te lichten … vluchten dus … auto omdraaien en wegrijden. Gelukkig liep de olifant achter de rest van de kudde aan en konden wij verder rijden ... na weer gekeerd te zijn. Wel opletten met al die doornstruiken, een kras op de gloednieuwe auto is zo gezet. Een eindje verderop weer wild op de weg, deze keer een giraffe, die daar lekker van zijn lunch stond te genieten, hij (of zij) had geen haast. Dit was veiliger dan een olifant, hoewel de giraffe de hele weg blokkeerde en wij dus rustig zijn lunch moesten uitzitten. Eerder op de dag draaiden voor ons 2 auto’s om, wat op zich raar was. De voorste auto draaide zijn raampje open en nodigde ons uit om een neushoorn te gaan zien. Wij ook omgekeerd en na 100 meter rechtsaf een zijpad in stond daar 200 meter later rechts een witte neushoorn. Die zie je niet zo vaak en ook niet zo snel tussen de struiken.